Muzeum Historii Naturalnej (Muséum national d’Histoire naturelle) w Paryżu powstało w 1793 roku, w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej, ale jego początki sięgają czasów Ludwika XIII (1635 roku), który utworzył Królewski Ogród Roślin Leczniczych. Muzeum zajmuje się głównie działalnością naukową oraz dokumentacją odkryć (gromadzeniem zbiorów). Ważną rolę odgrywa działalność ekspozycyjna i popularyzatorska. Posiada siedem wydziałów, galerie roślin, ogrody botaniczne, zoologiczne oraz Muzeum Człowieka. Poszczególne wydziały rozmieszczone są w różnych miejscach Paryża.
Jest to jedno z mniej znanych, ale bardzo atrakcyjnych miejsc dla miłośników przyrody. Pozwala na poznanie procesu ewolucji i uzyskanie informacji dotyczących zagrożonych gatunków. W Wielkiej Galerii Ewolucji wchodzącej w skład Muzeum zgromadzono kilka tysięcy eksponatów. Na parterze znajdują się szkielety największych ssaków na Ziemi – wielorybów, oraz ekspozycje przedstawiające życie w głębi mórz i oceanów. Na drugim piętrze można zobaczyć ssaki lądowe. Szczególnie imponująco wyglądają ustawione na środku wielkiej sali ekspozycyjnej zwierzęta afrykańskiej sawanny na czele z największym ssakiem lądowym – słoniem. Za nim nosorożec, żyrafy, zebry, bawoły, antylopy, a także zwierzęta drapieżne: lew, gepardy, hieny, likaony.
W gablotach ustawionych pod ścianami można dowiedzieć się o różnorodności gatunków oraz ich odkrywcach: Lamarcu, Darwinie, Mendlu.
Na ostatnim piętrze znajdują się ekspozycje dotyczące gatunków zagrożonych wyginięciem lub całkowicie wymarłych. Bardzo ciekawie zaprezentowano wystawę poświęconą wymarłemu ptakowi dront – dodo z Mauritiusa.
Paryskie muzea odwiedzają ludzie w różnym wieku: osoby starsze, rodziny z małymi dziećmi, uczniowie szkół. Szczególnie dużo jest dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. We Francji wstęp do muzeów dla dzieci i młodzieży jest bezpłatny. Nie ma więc problemu, aby każdy mógł przyjść i zobaczyć najcenniejsze zbiory. Wiele lekcji szkolnych odbywa się właśnie w muzeach. Dotyczy to zarówno zajęć, na których uczniowie zapoznają się z treściami merytorycznymi z danego przedmiotu, jak i lekcji rysunków. W Muzeum Historii Naturalnej można było poobserwować zarówno dzieci, które przyszły na lekcje przyrody, jak też kilka grup, głównie młodszych dzieci zajmujących się rysowaniem różnorodnych zwierząt. Przebywając w muzeach staram się trzymać z dala od grup wycieczkowych. Natomiast tam z przyjemnością obserwowałam zachowanie dzieci i młodzieży podczas lekcji muzealnych: były skupione, nie rozmawiały, na pierwszy rzut oka można było zauważyć, że są zainteresowane zajęciami i bardzo zaangażowane w wykonywane prace.
Prosto przed siebie 